India

Jaisalmer, Shimla

Van de bloedhete woestijn naar de ijskoude bergen.

Hallo allemaal,

Vanuit Udaipur hadden we de nachtbus naar Jaisalmer. We hadden een tweepersoonsbed gereserveerd. Toen we bij de bushalte aan kwamen, zeiden ze dat de bus onderweg problemen had gehad en dat ie minimaal 3 uur vertraging zou hebben, maar dat kon nog heel hoog oplopen en er was een grote kans dat ie helemaal niet meer kwam. Daarvoor in de plaats konden we ook met een andere bus mee, alleen waren daar geen bedden meer beschikbaar dus kregen we alleen stoelen. Opzich prima stoelen, maar als je om je heen kijkt en ziet dat iedereen als roosjes slaapt in een overheerlijk bed waar je eigenlijk zelf ook voor had betaald, dan zat je toch niet meer zo fijn. Om toch iets te kunnen slapen is Sander op de grond gaan liggen zodat ik op beide stoelen kon liggen. Het voordeel voor Sander was hierbij dat hij helemaal vastgeklemd zat tussen de stoelen en dus geen last had van al het op en neer geshake. Het was alleen wat minder te bedenken dat de mensen anders hun ranzige voeten plaatsen waar hij nou zijn hoofd had liggen!

Jaisalmer
Niet geheel uitgerust kwamen we de volgend ochtend in Jaisalmer aan, een plaats in de woestijn. Al snel hadden we een prima hotel waarbij we een kamelen safari konden boeken, 4 dagen als nomaden door de woestijn trekken op kamelen! Bij dit hotel wisten we wel heel zeker dat ze in het restaurant met vers eten kookten, iedere keer als we iets bestelde dan zagen we de ober naar de markt rennen en kwam hij even later terug met verse groente, een flesje cola of water. Zo goed als de rest van de dag bezig geweest om alvast een treinticket te boeken voor als we terug zouden komen. De volgende dag weer op tijd op om eerst met de jeep dieper de woestijn in te gaan. 40 km in de woestijn stond een gids met 3 kamelen op ons te wachten, bij een watertje waar ze eerst konden drinken. Ze slurpen zo’n 25 liter in een paar seconde naar binnen. Toen de kamelen bepakt en bezakt waren, begon onze tocht door de Thar-woestijn. Ik kreeg de grootste en oudste kameel, Micheal en Sander een jongere die het er niet altijd mee eens was, Papu. Het voelde wel vreemd aan om zo hoog op zo’n hobbelig beest te zitten. Nooit geweten dat ze zo groot waren! Deze waren bijvoorbeeld twee keer zo groot dan de kamelen die we in Egypte zagen.
Onderweg kwamen we een groep van 200 vrouwtjes kamelen tegen, om zichzelf zo mooi mogelijk te maken blies Micheal zijn tong op. Echt een heel vreemd gezicht en geluid! Na ongeveer drie uur gereden te hebben gingen we ergens lunchen. De kamelen werden afgezadeld en mochten lekker rond lopen en bomen eten. Wij konden hout sprokkelen om chai en de lunch te maken. Het lijkt ons veel makkelijk om gewoon een boterhammetje mee te nemen, maar nee hoor we zijn in India dus ook in de woestijn gaan we groente snijden en deze met heel veel kruiden bakken en chapati’s draaien. Dus zo’n ander half uur later konden we dan eindelijk wat eten. Na het eten de afwas gedaan op de woestijn manier, met zand! Even verderop zat nog een andere groep te lunchen en omdat Papu het niet zo leuk vond mocht hij zelf mee lopen en kreeg Sander een kameel van de andere groep. Een hele lieve, gehoorzame. De kamelen liepen in een rijtje achter elkaar met een touw verbonden, zoals je het ook altijd op plaatjes ziet. Al snel liet het touw van Sander los en moest hij de kameel zelf besturen. Die andere groep liep ook nog in de buurt en onze gids vond het erg stoer dat iemand van zijn groep zelf de kameel aan het besturen was dus hij zette de vaart er flink in om die groep in te halen.
Ongeveer 2 uur later was er een dorpje in de buurt en ging onze gids daar Dessertwiskey voor ons kopen. Onderweg hadden we al verschillende schedels en andere overblijfsels van verschillende dieren gezien. Een half uurtje later kwamen we bij onze slaapplek aan. De echte zandbanken. Natuurlijk weer eerst hout sprokkelen voor chai, hetzelfde eten en kampvuur. Het was wat minder dat het meteen donker was en er dan een sprinkhanen regen kwam, in je eten. Toen we gingen slapen werden er een paar dekens in het zand gelegd, heerlijk bedje! De gids had ons gerustgesteld, we hoefde niet bang te zijn voor slangen, spinnen, schorpioenen of andere giftige beesten. Het is hier namelijk bijna Diwali (een feest wat voor ons vergelijkbaar is met Kerstmis), dus alle slangen, spinnen en schorpioenen zijn op vakantie! Perfect dus. We werden ’s nachts wel gezellig vergezeld door honden, die totaal niet bang waren. Als we ze weg wilde jagen dan gingen ze flink kwispelen.

’s Morgens door de opkomende zon heerlijk in het zand ontwaken. Vuurtje maken voor chai, gekookte eitjes en geroosterd brood. Nadat we alles weer gepakt hadden konden we weer met de drie kamelen op pad, Sander weer op Papu. Als een groep wolven gingen de honden janken toen wij wegreden. We reden langs een platteland waar mensen aan het werk waren en ze vroegen voor de grap of wij wilde helpen en dat vonden wij prima. Na heel even een soort bonen uit de grond getrokken te hebben kregen we watermeloenen. Hele lekkere, sappige waar echt een hele kop sap in zat. Bizar dat iets met zoveel water in zo’n uitgedroogd gebied kan groeien. Ook kregen we iets wat ze komkommers noemde, het was heel erg zoet en sappig. Verder bij een woestijndorpje aan geweest, daar maken ze de huizen van koeienpoep!
Deze ochtend hadden we heel veel gereden, zo’n 5 uur. Onderweg bleven de kamelen lekker hun eten zo’n 5 keer ophalen zodat ze de hele weg nog van 1 blaadje konden genieten! We waren helemaal gesloopt tijdens de lunch. Het voelde echt aan alsof we flink gesport hadden, terwijl we alleen maar gezeten hadden! Het was dan ook echt bloedje, bloedje heet. Onze lunch was dicht bij een boerderij van vrienden van de gids, dus hier gingen we ook even chai drinken. Zij waren super blij om een keer mensen te zien. Ze wonen in een dorpje in de buurt, maar wonen 4 maanden per jaar in de woestijn op het platteland. Daarna zijn we in sneltempo naar de volgende zandbank gereden om daar te gaan slapen. Na het eten ging de gids de kamelen terug halen, die liepen gewoon los rond om bomen te eten. Maar eentje kon hij niet meer vinden, best lastig in het pikkedonker waar in de weide omtrek helemaal niks is. Dus hij moest een kameel opzadelen om rond te gaan lopen, het was intussen half 12 dus daar had hij weinig zin in. Gelukkig kwam hij al redelijk snel terug en had hij de kamelen maar vast gemaakt normaal gesproken bleven ze namelijk gewoon liggen totdat hij ’s morgens ‘goede morgen’ tegen ze zei.

De volgende dag wilde we niet meer zo super ver rijden, dus zijn we ’s morgens al naar de zandbanken gereden om daar de rest van de dag in het zand te spelen. Het zand was natuurlijk veel en veel te warm, dus gewoon in de schaduw gechild totdat het zand loopbaar was. Rond etenstijd kwamen twee kinderen van een dorpje verderop bij ons zitten. We hadden ze een snaplight gegeven en daarmee gingen we in het donker overgooien. Het waren hele leuke kinderen, totdat ze onze sigaretten gingen stelen en daarna de hele avond bleven bedelen om sigaretten, 8 en 10 jaar! De laatste dag hebben we tot de lunchplek gereden, na 4 dagen precies hetzelfde gegeten te hebben bij de lunch en avondeten was ik daar wel een beetje klaar mee en had hij voor mij gewoon droge rijst gemaakt. De jeep kon ons daar ophalen. Dat vonden wij een prima plan, want de man in het hotel had gezegd dat je na zo’n 5 uur geen pijn meer hebt van het zitten op de kameel, maar dat konden wij na 4 dagen toch nog niet beamen.
Behoorlijk gesloopt kwamen we in het hotel aan en hebben de rest van de dag niks meer gedaan! Gewoon even genieten van het feit dat niet bij iedere stap die je zet, helemaal vol zit met prikkers! En hadden we lekker een pizza besteld, geen idee wat we gekregen hebben maar elke Italiaan zou in tranen uitbarsten. Een klef rondje deeg met dubieuze witte, koriander saus.

De volgende dag zijn we Jaisalmer zelf gaan verkennen. Een heel leuk woestijnstadje, waar alles van zand gemaakt is waardoor het een geel geheel is. In het midden staat een heel groot fort waar nog steeds mensen leven. Erg leuk om doorheen te slenteren. ’s Avonds een nieuwe poging op pizza gedaan, een chapati met pittige tomaten saus en een kruimel kaas. Maar deze keer was ie wel lekker. De rest van de avond doorgebracht met Israëliërs, het was alweer even geleden dat we backpackers tegen gekomen waren.
De volgende dag weer op tijd op om met de trein richting het noorden de bergen in te gaan, naar Simla. Dit betekent drie verschillende treinen en een kleine 35 uur onderweg zijn. Voor de eerste trein moesten we op het moment zelf kaartjes kopen en werd het ons niet duidelijk hoelang we hier in zouden zitten. In de trein zeiden ze dat de trein pas om 17.30 in Bikanear zou zijn, terwijl onze trein daar om 17.00 zou gaan. Het was dus nog even spannend, maar gelukkig hadden die Indiërs weer eens geen idee waar ze het over hadden en waren we op tijd op het station. Met een zak droogvoer stapten we in de volgende trein, een slaaptrein. Je kan dan gewoon eerst nog op de onderste bank zitten en als je wilt gaan slapen konden we in ons bovenste bed gaan liggen. ’s Morgens waren we in Kalka waar we eerst onze zomerkleren verruilde voor winterkleren. Hier moesten we 6 uur op het station wachten om vervolgens een ouderwetse stoomtrein naar de bergen in Shimla te nemen. Om 12 uur zaten wij netjes in de trein. Om 1 uur was de trein nog steeds niet vertrokken, dus toch maar vragen wat er aan de hand was. We waren aan het wachten op de trein uit Delhi, die had vertraging opgelopen doordat er te veel smog hing en de machinist niks meer kon zien! Rond half 2 was de trein er en konden we eindelijk beginnen aan het wereldberoemde treinritje. Het was werkelijk fantastisch hoe het boemeltreintje door de bergen heen schommelde. Prachtig uitzicht!

Shimla
100 km en 6 uur later kwamen we in Shimla aan en het was meteen supertje koud, maar gelukkig moesten we eerst driekwartier bepakt en bezakt de berg oplopen om bij het hotel aan te komen. Uitgeput plofte we op bed neer, maar toen we de kamer wat beter inspecteerde zagen we dat ipv van een douchekop een dichtgelast staafje hadden. Dan wordt het lekkere warme water een beetje nutteloos.. Dus nadat we geruild hadden van kamer, ons lekker warm aangekleed en in een lekker warm bed roomservice besteld met een fantastische Bollywood film op de achtergrond! 's Morgens toen we wakker werden ontbijt op bed besteld en een warme douche genomen. Daarna helemaal naar het hoogste puntje van Shimla gelopen, naar de Monkey tempel. Hier zijn super veel apen. En die beesten zijn zo super slim! Een aap had een bril van iemand gestolen, dan wacht ie rustig totdat je iets lekkers aanbied om mee te ruilen. De vrouw gaf hem een koekje, hij pakte het koekje gulzig aan maar had het hele pak koekjes ook gezien. Dus hij nam pas genoegen met het hele pak en gaf toen pas de bril terug. Ze raden je dan ook altijd aan als je in een gebied komt waar veel apen zijn, om altijd iets te eten mee te nemen om je gesloten waar mee terug te kunnen ruilen. Kleine stelende chanteurs dat het zijn! Hier hebben we ook in een restaurantje een lunch gegeten. Dit was eigenlijk gewoon een kooi waar wij rustig ons eten konden eten, zodat de apen er niet bij konden. 's Avonds lekker een avondje onder de warme wol met Feyenoord-Ajax op de radio!

Liefs Sander en Lynn