India

Shimla, Dharamsala, Kashmir, Amritsar, Delhi

De eerste maand zit er al weer op, nog maar 11 maandjes over!

Hallo allemaal,

We hebben het erg druk gehad, dus ik ben bang dat het een lang verhaal gaat worden. Dus ik zal het proberen het zoveel mogelijk kort te houden!

Shimla
In Shimla hebben we een 9 daagde toer afgesproken met gids. Dag 1 gingen we een hike maken in Shimla zelf. Mooie natuur naar de watervallen. Die avond zouden we met de nachtbus verder gaan. Blijkbaar verstaan wij iets anders onder een comfortabele nachtbus, hierbij denken wij aan een bed waarin je kunt slapen. Maar nee hoor we zijn gewoon opgepropt in de lokale bussen gegaan. Drie keer in de nacht overstappen is ook niet heel relax. En natuurlijk zijn zo’n lokale bussen ook prima om een keer te pakken, als je er zelf voor kiest om daardoor geld te besparen. We waren er dus niet heel blij mee dat dit gebeurde bij een duurdere toer.

Dharamsala
“Ietwat” moe kwamen we aan in Dharamsala. Dit is de geboorteplaats van de Dalai Lama en is een Tibetaanse staat. Meteen een hele andere wereld. Overal lopen die vriendelijke Tibetaanse mensen rond. Hier tempels bekeken, mooie waterval en het klooster van de Dalai Lama waar nog steeds honderden monniken wonen. Heel interessant om te zien! We zouden eigenlijk dezelfde avond weer met de nachtbus verder gaan, maar dat zagen wij dus niet zitten dus wilde we een nacht blijven. De volgende dag lekker door het heerlijke stadje en het klooster slenteren. ’s Avonds ook meteen Diwali mee kunnen maken. Alle families stonden op straat, cadeaus aan elkaar te geven en vuurwerk af te steken.
De volgende morgen zouden we weer verder gaan. We moesten eerst op het busstation zien te komen. Er was een jeep die die kant op ging. De jeep zat al tjok vol en hij maakte de achterklep open dat we daar konden gaan zitten. Wij keken hem aan van: maar waar bedoel je dan precies want op deze 4 plaatsen zitten al 6 mensen gepropt. Maar ze schoven netjes op en wij konden onszelf er nog wel ergens tussen wurmen. Met de lokale bus weer verder. De tocht zou 10 uur duren. Al snel begrepen we waardoor dit zo lang moest duren, om het half uur 20 minuten pauze en om het uur bij een wegrestaurant stoppen voor een uur.
Om al die vreselijke bussen goed te maken pakten we daarna een privé jeep verder naar Kashmir. De bestuurder was die morgen van Kashmir gekomen en ging nu weer terug. Hij had dus al meer dan 10 uur in de auto gezeten. Ieder half uur moest hij dus stoppen en chai drinken om wakker te blijven. Het laatste stuk reden ze ’s nachts eigenlijk niet omdat dat te erg in de bergen was. Of we er dus blij mee moesten zijn dat ze dat speciaal voor ons (na al uren achter het stuur gezeten te hebben) wel deden, wisten we ook niet. Het was een extreem smal, extreem slingerend afbrokkelend weggetje, loodrecht omhoog. Om nog maar niet te spreken over het zicht van een halve meter door de mist en onverlichte weg. Maar we waren in ieder geval heel erg blij toen we tegen de morgen bij het guesthouse aan kwamen.

Aru
Aru is een heel klein dorpje in de Himalaya. We konden ’s morgens dus meteen gaan hiken. Het eerste stuk was gewoon een grasveld wat stijl omhoog gaat, pittig dus! Na een paar uur in de prachtige bergen tussen kabbelende riviertjes omhoog gelopen te hebben, begon het te hard te regenen dus moesten we terug. Daarna nog naar een heel mooi uitkijkpunt gelopen. Het was al heel koud in Kashmir, dus ’s Avonds gezellig met iedereen shithead(kaartspel) gespeeld bij een warm haardvuurtje. Maar in Kashmir hebben ze een geniale oplossing voor de kou. Ze dragen allemaal een soort jurk als jas, hieronder houden ze dan een mandje met brandende kolen in vast. Dit blijft dan 24 uur branden en dit nemen ze zelfs mee naar bed! (Wat zo nu en dan ook fout gaat)
De volgende morgen weer met een groepje gaan hiken. Het was een behoorlijk pittige klim, het laatste stuk was zo stijl dat we ons met handen en voeten naar boven moesten klimmen. Maar als je dan boven op de top in de sneeuw staat, dan is dat het ook echt wel waard geweest. Nadat we op de top geluncht hadden, waren we behoorlijk bevroren en begonnen we maar weer aan de terugweg. Bergafwaarts gaat toch een stuk sneller! Onderweg onszelf nog opgewarmd door een kampvuurtje te maken. En ’s Avonds weer gezellig met z’n alle kaarten bij het haardvuur.
De volgende dag met 3 verschillende jeeps verder gegaan.

Srinagar
Dit is de hoofdstad van Kashmir en heeft een heel groot meer. Wij sliepen op een van de duizenden houseboats die hierin lagen. ’s Middags met een soort gondelbootje naar een tapijtenmakerij geweest. Mijn god wat een werk zeg! Ieder haartje is een apart knoopje die ze allemaal met de hand maken! ’s Avonds lekker in bed met een elektrische deken shithead gespeeld met z’n tweeën.
Degene met wie we de toer afgesproken hadden, verzekerde ons dat we hier zouden kunnen skieën. Dus wij 3 uur in 3 overvolle jeeps gezeten om daar te komen, is alles groen. Gaat onze gids ook nog naar een restaurant om aan z’n vriend te vragen of we kunnen skieën. Gek genoeg ging dat niet in een grasveld. Dus konden we weer terug, 3 uur in 3 overvolle jeeps.
’s Middags een mooie rondvaart gemaakt met zo’n gondelbootje. En de volgende dag waren we ook weer blij dat we gewoon weer zelf verder konden gaan, zonder de gids. Nadat we weer 10 uur in de jeep gezeten hadden konden we met een fatsoenlijke nachtbus verder. We hadden een tweepersoonsbed waar we gewoon lekker in konden slapen. Erg knus en gezellig!

Amritsar
Amritsar is de stad van het Sikh geloof. Dit geloof is ontstaan door de ruzies tussen de moslims en de hindoes om aan te geven dat iedereen gelijk is. Voor hen is het heel belangrijk om andere mensen te helpen, wat dit plaatsje zo bijzonder maakt. Je kan hier gratis slapen, eten en met de bus. Er is een hele grote zaal waar honderden Indiërs op de grond slapen. Voor ons als buitenlanders is er een apart hok met bedden om te slapen. De wc’s zijn gezamenlijk, maar de allerschoonste van heel India! Bij de gouden tempel, die echt heel erg mooi is, is een hele grote keuken. Een beleving op zich om hier te gaan eten. Je krijgt een bord en moet in rijen op de grond gaan zitten, dan komen ze langs om je allerlei eten op de bord te geven. De pannen zijn inmens groot en er zijn honderden mensen bezig met de afwas. Dit alles heeft het idee van een vluchtelingenkamp, maar super mooi dat ze dit doen puur en alleen om mensen te helpen. Overal waar het Sikh geloof is, heb je zo’n oorden. Door dit geloof mag je hier ook nergens roken, dus wij met alle backpackers die daar ook sliepen op zoek naar een of ander verlaten steegje om daar als een stel pubers stiekem te roken!
Amritsar ligt aan de grens met Pakistan en hier maken ze een hele show van. Een soort vogeldans waarmee ze elkaar uitdagen. Ze gooien hun benen in de lucht en stampen op de grond. Geen idee waarom, maar het publiek vindt het prachtig, ze worden dan ook opgejaagd door een mc.
De eerste nacht waren er heel veel bedbugs, als je hier een paar beten van hebt dan zou je ineens willen dat je vol met muggenbulten zat. Dit pakten ze heel grondig aan, dus werden alle bedden weggehaald en kregen wij dekens om op de grond te slapen. Die nacht waren de bedbugs nog niet weg, dus de volgende nacht werden we met z’n alle in een heel klein hokje gepropt. Gelukkig moesten wij om 4 uur ’s nachts vertrekken voor de trein, want je kon jezelf niet strekken maar ook niet buigen. We wilden eigenlijk direct naar Varanasi, maar na 2 dagen ieder 6 uur op het station gezeten te hebben, was het enige wat we konden krijgen een trein naar Delhi.

Delhi
We moesten hier eerst naar een toeristenbureau om een treinticket proberen te krijgen. Een ander meisje vroeg aan ons hoelang wij er al zaten, wij zeiden oh niet zo lang 30 minuten ongeveer. Maar toen we op de klok keken, zagen we dat we er al 3 uur zaten! Dus onze standaard is al behoorlijk naar beneden bijgesteld.
Achteraf zijn we heel blij dat we een nacht in Delhi moesten blijven. Onze mening over Delhi is weer helemaal bijgesteld! We waren nu in een beter gebied, de mensen waren allemaal super vriendelijk en geen enkele scam! Nu konden we dus ook genieten van alle gekheid in Delhi. Eerst naar het nieuwe, redelijk schone gedeelte geweest waar het redelijk rustig is met moderne winkels. Heerlijk gerelaxt in een mooi, schoon, groen park. Daarna het avontuur aangegaan om met de metro naar old Delhi te gaan. Vrouwen en mannen moeten door een aparte controle rij. Toen ik eindelijk het achterste puntje van de vrouwenrij bereikt had, zag ik dat Sander z’n tas al door de scan had gedaan. Niet normaal hoe druk het hier is! Verder werkt de metro perfect. Old Delhi zijn allemaal kleine straatjes volgepropt met kraampjes waar dan duizenden mensen lopen. Er is 1 straatje om van de ene straat naar de andere te gaan. Dit straatje is zo’n 5 meter lang en het duurt een half uur om hier doorheen te komen! Gekte hier! Ook hier was een parkje, deze was vies, uitgedroogd of juist zeiknat en zat vol met gestoorde mensen.
’s Avonds met de nachttrein naar Varanasi. We zagen een trein staan die over,overvol zat. Dit was natuurlijk onze trein! In ons hokkie zaten 12 mensen, ipv 8. De andere geen bevestigd ticket en dus geen eigen bed. We hebben altijd bovenbedden, maar dit keer konden we alleen een onder en middenbed krijgen. Na een aantal uur was het ons wel gelukt om de meeste mensen van ons bed af te krijgen en te kunnen liggen. De rest was allemaal op de grond gaan liggen. Ik had het onderste bed en hier stonden nog wat tassen op en mijn bed werd gebruikt als tafel met het eten. De hele nacht hebben er allemaal verschillende mensen op mijn bed gezeten. Ik ging een keer overeind zitten om mijn sokken aan te doen, meteen gingen er drie mensen zitten.

We zijn nu in Varanasi en vanuit hier gaan we naar Nepal. Dus dit was, voorlopig, ons laatste verhaaltje vanuit India!
Tot de volgende keer vanuit Nepal, liefs Sander en Lynn