Thailand en Cambodja

Bangkok
Siemreap, Battambang

Cambodja is heet!!

Hallo allemaal,

Bangkok
Songkran is het Thaise nieuwjaar. (Ofja niet alleen in Thailand, in verschillende Aziatische landen) ze vieren dit drie dagenlang heel uitbuiting door iedereen helemaal nat te gooien. Wij hadden het geluk dat wij het begin van het jaar 2559 in Bangkok konden vieren. Omg Bangkok is normaal gesproken al crazytown, maar nu is het echt abnormaal. Er heerst extreme droogte in Thailand, de overheid verzorgt water voor de kleine dorpjes omdat er een hoop mensen sterven aan uitdroging. Je zou zeggen dat ze het dit jaar dus wat ingetogener zouden vieren. Nou nee hoor, het is onmogelijk om je droog te verplaatsten van a naar b. Ze spuiten je niet alleen nat met waterpistolen, ze gooien complete emmers ijswater over je heen. Ik had niet gedacht dat we het ooit zouden zeggen, maar naar een paar uur als een kleinkind net zo enthousiast meedoen met de rest, hadden we het zelfs ietwat koud! De sfeer die er hangt is super! Iedereen is ontzettend vrolijk. Normaal gesproken is koa san road vol met toeristen, nu was het helemaal vol met Aziaten. En normaal gesproken zijn de Thaise mensen niet zo vriendelijk, ze zijn een beetje ‘verpest’ door de enorme hoeveelheid toeristen waardoor ze de toeristen helemaal niet meer leuk vinden en veel Thaise mensen vaak heel onvriendelijk zijn. Maar nu was iedereen de vrolijkheid zelve. Rond een uur of 15.00 werden er al ladingen veel te jonge Thaise meisjes en jongens af gevoerd omdat ze de hoeveelheid alcohol totaal niet konden verdragen.
Het was alleen een hel om van de ene straat naar de andere straat te lopen. We stonden midden in de straat vast voor 45 minuten. Je kon je totaal niet bewegen en het enige wat je zag was mensen, mensen, mensen en hier en daar een straal water in de lucht. Een perfecte situatie voor mijn claustrofobie!
Nadat we er drie festivaldagen waarin we ons goed uitgeleefd hadden als klein kind met water spelen, erop hadden zitten, waren we ook weer blij dat het afgelopen was en dat we eindelijk de bus naar Cambodja hadden. Dit was de laatste dag van ons VISA, dus het kwam precies perfect uit.


Cambodja
Cambodja is een stuk armer dan Thailand en dat zie je meteen. Er zijn niet echt goede wegen en je ziet overal rotzooi. De mensen zijn ook een stuk vriendelijker dan in Thailand. Maar het is zo’n super droog land. Alles is grauwgeel en je hebt veel vlakke landschappen, dus dan kun je tot ver kijken en zie je alleen maar grauwgeel. Het is hier ook zoooo ongelooflijk warm, het is echt bijna niet uit te houden hoe warm het hier is. Rond de 40 graden met een hele droge lucht en geen zuchtje wind.
We hadden een bus van Bangkok naar Siemreap en op de grens konden we ons VISA regelen. Na een paar uur kwamen we dus inderdaad ook bij de grens aan, werden we met de hele bus in een hokje gestopt en daar konden we ons VISA regelen. Alleen, zoals alle boeken, websites en mensen al zeiden, proberen ze hier meer geld te vragen terwijl je het ook net zo makkelijk zelf kan betalen. Deze mannetjes vroegen maar liefst het dubbele. Dus wij wilden gewoon zelf naar de grens lopen. Alle jongeren van de bus stond dus op en de oudjes betaalden gewoon het dubbele. Met z’n zessen liepen wij naar de grens om alles te regelen, net zo makkelijk en snel als in het andere kantoortje. Maar waar we al bang voor waren, was dus bus al weg om ons verder tot Siemreap te brengen. Maar de bus was maar goedkoop en wij waren met z’n zessen dus konden makkelijk een nieuwe bus regelen. Zo gezegd, zo gedaan. Niet veel later hadden wij een minivan voor onszelf. Niet veel later hadden we een eigen automonteur voor onszelf. In het ongelooflijk warme land is het ook niet gek dat auto’s oververhit raken, vreemd genoeg wisten ze niet heel goed hoe ze het moesten fixen, maar na een kleine twee uur was het na drie pogingen toch geluk. Terwijl ze liters met water over de motor lieten stromen om hem nog verder af te koelen, fixten ze ook nog even de elektriciteitskabels van de waaier voor de motor. Hoe hij dit in het water gedaan heeft, geen idee, maar alles deed het weer en we konden weer verder rijden. Om de zoveel tijd even stoppen om weer water bij de vullen en uiteindelijk kwamen we in Siemreap aan.

Siemreap
Het mooie aan backpacken is, is dat je met een groep samen in de bus zit, je overlegd niks, je vraagt niks. Het is gewoon duidelijk we gaan samen op zoek naar een plaats om te slapen en we gaan vanaf nu alles samen doen. We hadden van een hostel gehoord waar we allemaal wel naartoe wilden, de ‘Mad Monkey’ en de buschauffeur stopte bij een straat en daar moesten we verder lopen. Dus wij lopen met onze backpacks door ‘pubstreet’, bleek dat Songkran hier 4 dagen duurt. In Thailand hebben ze talkpoederblokken wat ze met water mixen en dit papje smeren ze dan aan je gezicht om je te zegenen. Hier heeft iedereen gewoon een gigantische fles babypoeder en dat gooien ze over de hele straat. Perfect als je volbepakt erdoorheen moet. De mad Monkey konden we niet vinden, dus hadden we gewoon een ander hostel gevonden. Tassen dumpen en terug naar pubstreet om ook Songkran in Cambodja te vieren.
’s Morgens vroeg werden we al wakker door de hitte en gingen we wat door de stad lopen. Iedere mogelijkheid om even ergens in de airco te zijn grepen we aan. Zo gingen we van winkel naar winkel dingen bekijken om in de airco te zijn. Toen we terug wilden lopen naar het hotel kwam er een tuktuk aan met een leuk idee. Naar een krokodillen boerderij om de krokodillen te voeren. Wij dachten het is een boerderij om de krokodillen te beschermen. Maar bij aankomst was er een gigantisch grote winkel met van alles in krokodillen leer, opgezette krokodillen en een restaurant met van alles van krokodil. Maar toen we doorliepen naar de enorme hoeveelheid krokodillen zagen we wel dat ze op z’n minst een goed leven hebben. Wij konden ze vis, eend of kip voeren. Dit houdt dus in dat we een levende eend in een krokodillenkooi gegooid hebben. Oh ik had nog niet gezegd dat ik het enige meisje van de groep ben, dus met 5 jongens kon ik hier weinig tegen doen. Maar het was wel heel gaaf om te zien hoe de krokodillen gewoon blijven liggen, de eend een beetje rond waggelt en pas toen hij over een krokodillenpoot liep werd ie pas aangevallen. In een seconde was de eend dood en met wat voor geluid zeg. Een gigantische klap als de krokodil z’n bek dichtslaat. Daarna bleef de krokodil gewoon weer rustig liggen met de eend in z’n bek. Pas een klein uurtje later nam hij een ongelooflijk ongemakkelijk positie aan om de eend in een hap door te slikken. Intussen vermaakten wij onszelf door de krokodillen uit te dagen door takken met bladeren naar ze te gooien, waarop hetzelfde effect komt als bij de eend. Een supersnelle reactie met een hele hard klap, echt een hard geluid. Bij de kleintjes was het echt een domino effect. Ze liggen allemaal een beetje tegen elkaar aan te liggen en dan gaan ze allemaal in een keer af.
Terug bij het hostel sloten nog twee jongens aan bij onze groep en met 8 konden we een mooie deal maken voor een toer door de Angkor Wat voor de volgende dag. Met twee tuktuks sjeesden we de hele dag rond van de ene tempel naar de andere. Allemaal leken ze op elkaar maar waren toch allemaal totaal anders. Zo was een tempel helemaal bedolven met bomen. Je zou zeggen dat een boom liever op de grond zich grondvest, maar deze bomen vonden het fijner om dat op de stenen te doen, wat een ongelooflijk mooi en bizar gezicht maakt. Een andere tempel was heel hoog met heel veel trappen. Deze traptreden waren zo gemaakt dat het heel lastig was om de top te bereiken. Dit symboliseerden het leven dus ook, soms is de weg naar de top heel lastig te beklimmen. En dan had je natuurlijk nog de echte Angkor Wat zelf. Een gigantische tempel met allemaal mooie beelden en details. Het is zo bizar dat hier eerst jungle was en dat ze alle bomen gekapt hebben, de grond uitgegraven hebben en er droge grond voor de in de plaats gedaan en zijn gaan bouwen van stenen die ze zo’n 30km verderop hebben uitgehakt. De grootte van de constructie en de details die erin zijn aangebracht zijn ongelofelijk. En dan te bedenken dat ze dit hebben gebouwd in de twaalfde eeuw, met niet veel meer dan hun eigen handen en bamboe stokken.
’s Avonds kwamen we er achter dat het hostel de Mad Monkey, waar we dus eigenlijk naar toe wilden gewoon een zwembad had! De volgende dag zijn we dus eindelijk verkoeling gaan zoeken door de hele dag in het zwembad te liggen. Dit was zo’n fantastische plek. Het was echt mensen die aan de kant hingen te chillen en op de kant stonden overal torens met bier. In deze ongelooflijke hitte is dit echt fantastisch.
Na een paar dagen in deze stad geweest te zijn hadden we weer zin om verder te gaan naar een rustigere plaats. Dit was namelijk ook weer echt een uitgaansstad. Dus iedere avond gingen we naar pubstreet waar het een groot feest was. Sander was blij dat hij eindelijk mensen gevonden had die met hem wilden poolen. En overal waren op straat ‘cafeetjes’ dit zijn gewoon motoren die een soort zijspan hebben waar ze barretje opgebouwd hebben. Hier kun je dan je eigen muziek draaien en maak je je eigen feestje op straat. Er is een liedje wat ze met nieuwjaar steeds draaiden en daarbij hoort een voetendansje. Dit vinden ze hier geweldig en als een groep westerse mensen mee gaan doen, nou helemaal fantastisch natuurlijk.

Battambang
De Nederlandse en twee Engelse jongens bleven nog in Siemreap dus wij gingen verder met de jongens van Duitsland, Spanje en Chilli.
Aangekomen kwam er meteen een tuktuk naar ons toe met het hostel waar wij graag naartoe wilden. Hij bracht ons daarheen en wilde eind van de middag een toer met ons doen. Klonk helemaal leuk, dus na een lunch gingen we eerst met hem naar een bamboo trein. We moesten op een bambooplateau zitten en een motor zorgde ervoor dat we over de rails vooruit gingen. Toen we terug bij de tuktuk chauffeur kwamen, keek hij ons ongelovig aan, we waren twee uur weg geweest terwijl de meeste mensen het in 10 minuten wel al gezien hadden. Nu hadden we dus geen tijd meer om alles nog te doen. Maar wij vonden het zo leuk met de trein. De rit ernaartoe mochten wij van onze conducteur om de beurt zelf rijden. En aangekomen in het dorpje was er zo’n leuk sfeertje. Er was een winkeltje om allerlei toeristische kleren te kopen. Normaal gesproken is het dat je alleen eventjes in het winkeltje kijkt en weer terug gaat. Maar in dit winkeltje waren de vrouwtjes aan het bingo’en! Dus deden wij een potje mee. De vrouw die de ingelegde twee dollar won sprong een paar meter de lucht in van blijdschap. Daarna liepen we verder het dorp in en zagen we een pooltafel staan waar een groep kinderen aan het spelen was. Hier gingen we ook een even mee doen. En even verderop was er een bakstenenfabriek. De vriendelijke lokale mensen legden ons precies uit hoe het te werk ging.
Terug bij de tuktuk konden we dus alleen nog maar naar de zonsondergang gaan kijken. Maar dit was zo super bijzonder. We moesten een klein beetje een berg op lopen en daar zag je een hele kleine ingang van een grot. En miljoenen, miljoenen vleermuizen vlogen eruit. We hebben daar een driekwartier gezeten en ze bleven nog steeds komen.
De volgende morgen hadden we scooters gehuurd om de dingen die er de vorige dag niet meer gezien hadden te gaan bekijken. Eerst gingen we naar de killingcave. Dit zijn grotten waar mensen op gruwelijke wijze om het leven zijn gekomen tijdens de oorlog. Er stonden allemaal standbeelden die weergaven wat voor gruwelheden ze uitgevoerd hadden. Zo was er een vrouw met een bloedzuiger nog groter dan een mensenbeen, die haar via haar tepel leegzoog. Er was een boom die allemaal hele scherpe prikkers had waarop de mensen naar boven moesten klimmen en daar dus doodbloedde. Een zaag op een hoofd vastgebonden, een grote kokende pan waar mensen geheel of alleen het hoofd ingegooid werden. In de grotten zelf zag je overal mensen botten en schedels liggen. In een kleine kooi of ergens in een benauwde positie. Gruwelijk!!
Daarna gingen we naar de golden Stupa. De Stupa zelf was heel mooi. Aan de ene kant zag je een groen berglandschap en aan de andere kant was het een grote wijde vlakte dat helemaal grauwgeel was. Beneden was een aapje die zichzelf steeds in de motorspiegel aan het bekijken was en z’n kuif mooi omhoog kamde. John(de Duitse jongen in onze groep) liet het aapje uit z’n fles water drinken en ik gaf hem mijn ijsje. Ieder zandkorreltje haalde hij er eerst zorgvuldig vanaf. Het leek een heel lief aapje, totdat hij een klein kind in het oog kreeg. Compleet gefocust liep hij richting het jongetje. Ik probeerde hem nog af te leiden door hem weer water te geven, dit hielp maar een keer. De tweede keer was hij zo gefocust op het jongetje in vanuit het niets viel hij het jongetje aan! In een mum van tijd was de arm van het jongetje, waar het aapje gebeten had, paarsrood en helemaal opgezwollen. Ja het was echt een lief aapje!
Vervolgens gingen we naar tempels en de meeste toeristen slaan deze tempels over omdat ze nog maar van de jaren 60 zijn. Maar wij vonden het juist interessant om het verschil te zien met eeuwenoude tempels en een nieuwe. Deze waren super kleurrijk en de oude zijn altijd allemaal helemaal vervaagd en alleen nog maar grijs. Hier zag je ook dat de tempels echt nog gebruikt werden doordat het echt in een dorpje lag. De terugweg namen we een detour en reden we door uitgestrekte open grauwgele vlaktes. We zagen in de verte een Stupa dus daar wilde we een kijkje nemen. Toen we door de poort gingen zagen we dat dit niet echt een dorpje was, maar meer een monnikengemeenschap. Ze hadden waarschijnlijk nog niet veel toeristen eerder gezien, overal zaten mensen in de deuropening die naar ons lachtten en dan snel de andere riepen om ons te komen bekijken. Nadat we een rondje om de Stupa gelopen hadden kwam er een vriendelijke meneer naar ons toe en gaf een andere vriendelijke mevrouw ons water. Zonder elkaar taal te spreken hadden we toch een heel gesprek gevoerd. We gaven ze allemaal een dollar en ze konden hun geluk niet op. Terug in de stad gingen we een duik nemen in het zwembad, heerlijk na een warme dag!

Heel veel liefs van Sander en Lynn