Thailand en Indonesië

Chiang Mai, Pai
Jakarta, Bromo Ijen

Laatste weken Thailand tot aan de komst van Britt en John.

Hallo allemaal

Wij hebben zo’n te gekke tijd gehad dat verhaaltjes schrijven er niet van gekomen is. Dus nu eerst terug naar begin september.

Chiang Mai
Na Myanmar hadden we echt even zin in een paar dagen niksen en series streamen met de goede WiFi. En heerlijk genoten van de overheerlijke fruitshakes en broodjes.
Maar daarna was het weer tijd voor actie. We gingen een dag ziplinen in de jungle! Heel erg gaaf om 3 uur aan een stuk van kabelbaan naar kabelbaan te vliegen boven de super mooie jungle!

Pai
Met een klein busje gingen we nog een stukje noordelijker, naar Pai. Dit dorpje is bekend geworden doordat de hippies de drukte van de stad, Chiang Mai, wilde ontlopen en hier kwamen chillen. Deze sfeer is altijd zo gebleven. Dus ook hier hebben we voornamelijk gechilled. De laatste dag gingen we naar een ecologisch project met olifanten. Dit is een project om het bos en jungle terug te krijgen waar de boeren de bomen grootschalig gekapt hebben om plantages te bouwen. De grond is jaren slecht behandeld en geheel uitgemolken waardoor er niks meer groeit. Via een speciaal systeem wil een man uit Mexico hier de natuur weer terug laten komen. Wij gingen hier naartoe om te helpen met bomen planten.
Maar dit is niet de enige reden dat wij hierheen gingen. Ze hebben ook 2 olifanten. Deze hele streek(Chiang Mai voornamelijk) staat bekend om de olifantentoers die je kan doen. En hier zijn een paar goede organisaties die goed voor de olifanten zorgen, maar er zijn er natuurlijk ook nog een hele hoop die er niet goed voor zorgen. Daarom is het goed opzoeken welke je wel en niet moet kiezen. Omdat dit zo’n ecologisch kleinschalige organisatie is, hadden wij deze uitgekozen. En de olifanten zijn hier echt heel blij. Ze kunnen overal zelf rondlopen. Geen kettingen, hokken of wat dan ook. Er zijn fulltime 2 verzorgers die ze in de gaten houden zodat ze niet de vers geplante bomen en de plantage van de buurman kapot trappen. Dag en nacht, zodat ze altijd rond kunnen lopen waar ze zelf willen en bamboo etc eten. Als snack mochten wij de olifanten fruit voeren. Ook hierbij staan ze dus gewoon los bij ons. Je hoort overal dat het zo super slecht is om olifanten te rijden, maar we wisten niet zo goed hoezo nou precies. Het is niet zo dat ze ons lichte gewicht zullen voelen en rug/beenpijn zullen krijgen. Dus waarom is paardrijden helemaal goed en olifantenrijden zeerzeer slecht? Dit hebben ze ons hier uitgelegd. Het rijden zelf is inderdaad helemaal niet erg voor ze, ze voelen ons er echt niet op zitten. Maar het gaat erom wat er met de olifant gedaan is waardoor hij voor je knielt en je op z’n rug accepteert. Met een stok prikken ze op het gevoeligste plekje in het hoofd, een paar centimeter diep en draaien de haak dan. Dit blijven ze doen totdat de olifant erbij neer valt. Zo laten ze hem dan een paar dagen liggen en als hij echt op sterven na dood is, desinfecteren ze de wonden en commanderen ze hem te gaan knielen. Dit is zeer onnatuurlijkvoor de olifant, dus dat doet ie niet. De training gaat weer op dezelfde manier en nadat de olifant voor de tweede keer zo goed als dood is, desinfecteren ze hem weer en als je dan een commando geeft om te knielen, zal hij het gelijk doen. In de jungle zijn dit een van de gevaarlijkste (dan al niet de gevaarlijkste zoals in Chitwan, Nepal) wilde dieren die er rondlopen. De kleine mens moet dus zeer extreme dingen doen om hem te laten luisteren. Deze organisatie wil net als de bomen, ook de olifanten weer terug naar de natuurlijke staat brengen. Zij houden hier zwangere olifanten voor 5 jaar, 2 jaar duurt de zwangerschap en dan moet het kalf 3 jaar bij de moeder blijven. Daarna wordt de moeder naar het nationale park overgebracht waar toeristen verboden zijn en leven ze dus helemaal in vrijheid. Op deze manier worden de olifanten dus terug gebracht, maar worden ze eerst voortgeplant omdat het anders niet lang duurt voordat het op uitsterven staat. Deze twee olifanten zijn de eerste twee. Ze zijn 5 maanden geleden gekomen. Eentje kan elk moment haar baby krijgen. Met elk moment wordt bedoelt, de baby is al 3 maanden helemaal volgroeid en klaar om geboren te worden. Maar de moeder houdt de baby nog in haar tot na het regenseizoen. Deze olifant is dus ook echt énooorm.
Hierna gingen we met de nachttrein terug naar Bangkok. ’s Avonds kwam een mannetje langs om voor iedereen alle bedden uit te klappen en op te maken. Hele goede service!

Bangkok
Voor de vierde keer kwamen we in deze geweldige stad aan. We verblijven hier altijd in hetzelfde guesthouse, wat gerund wordt door een heel oud, lief vrouwtje. Dus hadden we in Myanmar een souveniertje voor haar gekocht, we kwamen ’s morgens vroeg aan en gingen meteen door naar de shoppingmall. Dit is zo’n mega groot gebouw dat we hier de volledige dag mee zoet waren. Hier hebben we onze ringen laten graveren en een nieuwe action camera gekocht. ’s Avonds voor de laatste keer op stap in Khoa San Road! Altijd leuk en bizar! En de volgende dag hebben we hier nog onze laatste spulletjes gekocht die we nodig hebben voor de bruiloft.

Thailand
En toen was het tijd om naar Indonesië te vliegen. Hier keken we ontzettend naar uit maar vonden het ook jammer om dit gedeelte af te moeten sluiten. Deze landen waren zo fantastisch en het afgelopen half jaar was een groot feest met bizar mooie, geweldige ervaringen. We vonden het ook jammer om niet meer terug in Bangkok te komen. Dus wie weet waar we onze reis zullen eindigen?


Indonesië
Dit is het land waar wij heel lang naar uit hebben gekeken. En we vonden het meteen vanaf het begin net zo te gek als we verwacht hadden. Het eten is lekker, de mensen zijn vriendelijk, ze vinden het fantastisch dat wij uit Nederland komen en veel woorden zijn hetzelfde wat een hele leuke sfeer geeft. Ik ben hier 6 jaar geleden al met Claire geweest, dus het was ook leuk om dingen te herkennen van toen.

Jakarta
De eerste de hadden we meteen grootse plannen om die dag te gaan doen. Maar tijdens de lunch raakten we aan de praat met een paar Indonesische mannen. Dus in plaats van een museummiddag hadden we een super gezellige tijd met deze mannen in de kroeg. De volgende dag wel naar het museum gegaan, het nationale museum van Indonesië. Dat was heel interessant, ze hadden daar alles over de geschiedenis van Indonesië, over alle categorieën. Indonesië is zo super gevarieerd en wij gaan ook nog naar allemaal andere eilanden in Indonesië dus dat was erg interessant om allemaal te zien en te lezen wat de traditionele gewoontes zijn in deze eilanden. Want op sommige eilanden hebben ze echt hele bizarre gewoontes die ze nu nog steeds hanteren. Verder vonden we het alleen al super leuk om gewoon door de stad te lopen. Op iedere hoek van de straat staat wel iemand met een gitaar in de hand om een gezellig wijsje te spelen. En bij al het eten krijg je satesaus, jammie!

Bromo
Omdat ik Java al een keer gezien heb en we geringe tijd hadden voordat de familie zou komen, besloten we om rechtstreeks naar de vulkanen op Java te vliegen. Ik heb deze allebei de vorige keer al gezien, maar ik vond het zo ongelooflijk fantastisch dat ik vond dat Sander ze ook gezien moest hebben. Uiteindelijk kwamen we pas s avonds om 11 uur in een hotel aan. Daar hebben we een pakket voor de twee vulkanen afgesproken tot aan Bali. Het mooie bij de vulkanen is om de zonsopgang daar te zien, een voorwaarde daarvoor is wel dat je de vulkaan dus midden in de nacht moet beklimmen. Ze kwamen ons om 1 uur al ophalen en tegen de tijd dat we alles afgesproken hadden was het al 12 uur. Dus slaap zat er voor ons niet meer in.
We waren samen met twee Vlamingen en twee Nederlanders. We reden eerst naar de vulkaan zelf toe. Deze moesten we in een paar uur omhoog klimmen. Iemand had ons de tip gegeven om nog net een heel klein stukje verder dan de grote drukte te lopen en dan ergens de struikjes in gaan en dan ook je op een plateau uit waar je goed uitzicht hebben zonder honderden andere mensen voor je te hebben staan. Perfect dus! Je staat dan op de rand van een inmens grote krater,, deze is zo mega mega groot dat je de overkant niet eens ziet er er staan 5 mega vulkanen in! Het is dus super mooi om vanuit hier de zon op te zien komen. De vulkanen onderin de vulkaan staan in het donker nog helemaal in de mist en naarmate de zon op komt verdwijnen deze wolken steeds meer en komen de vulkanen dus ineens te voorschijn. Na dit bewonderd te hebben reden we deze inmens grote vulkaan in om uiteindelijk bij de Bromo vulkaan uit te komen. De Bromo is zo bekend door zijn perfecte vulkanenvorm-vorm. Hier kun je ook nog een andere vulkaan beklimmen die actief is. Ieder half uur barst hij een beetje uit en zo heb je met vlagen een heerlijk rotte eieren, zwavel luchtje. Super indrukwekkend om op de rand van een actieve vulkaan te staan, je kan hier echt op de krater neerkijken. We kregen er maar geen genoeg van en bleven maar steeds weer een beetje verder lopen. Na deze actieve, intense, bijzondere nacht/morgen gingen we terug naar het hotel voor het ontbijt. Ik ging even terug naar de kamer om een fles water te halen, maar was zo ontzettend moe dat ik direct in slaap viel toen ik het bed aan raakte. En dit was nog maar dag 1. Na het ontbijt gingen we in de bus, op naar de volgende vulkaan, Ijen.

Ijen
Rond een uur of 6 kwamen we bij het hotel aan en gingen direct naar bed, we werden deze keer om 12 uur ’s nachts opgehaald om, als je het mij vraagt, een nog indrukwekkendere vulkaan te gaan bekijken. De Ijen vulkaan is een zwavel vulkaan die echt nog helemaal actief en in gebruik is. Ook deze loop je in een paar uur in het donker omhoog en dan loop je verloop je vervolgens nog een uur de krater naar beneden. Doordat het dan nog pikdonker is kun je hier dan het blauwe vuur zien waar de vulkaan het zwavel produceert. Ongelooflijk hoe bijzonder natuur kan zijn! Langzamerhand komt de zon op en dan zie je eigenlijk pas waar je bent. Dan besef je pas dat je ín een vulkaan staat, ín een actieve vulkaan! Echt te bijzonder! En de hele wand om je heen is zo ongelooflijk mooi en ruw, echt vulkanisch. En ineens zie je dat er ook een gigantisch groot meer is! Ook deze vulkaan is zo groot dat je de overkant van het meer niet kan zien. We konden er niet over uit hoe ongelooflijk bijzonder het allemaal was en bleven daar dus maar wat staan, met de mond open van verbijstering voordat we weer aan de klim terug gingen om vervolgens weer helemaal de berg af te lopen.
Wat deze vulkaan nog meer bijzonder maakt, zijn de arme zwaveldragers. Zij dragen twee manden op hun schouders van ieder zo’n 30 kilo. Het is al echt een pittige tocht om te lopen, zonder enig gewicht. En zij doen dit met zo’n mega zware manden zo’n zes keer per dag. Naast dat het ongelooflijk loeizwaar is, is het ook nog echt super ongezond om de hele tijd in de zwavelrook te staan. Ze geven ons al gasmaskers om er gewoon bij in de beurt te komen en zij staan de godganselijke dag ín deze rook. Ik stond er een paar seconde in zonder gasmasker en ademen was gewoon niet mogelijk, naast de ongelooflijk brandende pijn in je ogen. Het was zo super bizar om op zo’n plek te komen die voor ons ongelooflijk ontzettend mooi en bijzonder is en het voor hen gewoon een grote dagelijkse hel is. Wij hadden energierepen bij ons en het is ongelooflijk hoe blij zij ermee waren, want ze kunnen het echt heel hard gebruiken.
Terug bij de bus werden we bij de ferry naar Bali afgezet.

Kuta
Rond 6 uur hadden we een kamer in Kuta en zijn meteen gaan slapen en werden pas de volgende ochtend om 11 uur wakker, en waren we weer bijgekomen van de intense, bijzondere vulkanentochten. En konden we ons volledig op de bruiloft richten. We hadden een afspraak met de weddingplanner om alles voor de laatste keer door te nemen. We moesten zoveel doornemen dat de afspraak uit liep en wij ons uiteindelijk moesten haasten om op het vliegveld te komen, om Britt en John op te halen!!! Oh mijn god, om naar 11,5 maand je zus weer in de armen te kunnen sluiten is echt geweldig! Hier vertel ik in net volgende verhaaltje alles over.

Intussen zijn we al in de Filipijnen, zijn we in Taiwan geweest en hebben een te gekke vakantie met de familie en onze bruiloft gehad. Maar ik begin even rustig aan met bijwerken, dus dat komt de volgende keer!

Heel veel liefs van ons